تا درد نيابند دوا را نشناسند

شاعر : خواجوي کرماني

تا رنج نبيند شفا را نشناسندتا درد نيابند دوا را نشناسند
شک نيست که ماهيت ما را نشناسندآنها که چو ماهي اين بحر نگردند
خاموش که عشاق نوا را نشناسندبا عشق و هوا برگ و نواراست نيايد
نا گشته فنا دار بقا را نشناسندمنصور بقا از گذر دار فنا يافت
خود را نشناسند خدا را نشناسندتا معتکفان حرم کعبه‌ي وحدت
خوبان جفا کار وفا را نشناسندياران وفادار جفا را نپسندند
خاصيت اين آب و هوا را نشناسندآنها که ندارند نم چشم و غم دل
با پرتو خورشيد سها را نشناسندبا عشق تو زيبائي خوبان ننمايد
شاهان جهاندار گدا را نشناسندخواجو چه عجب باشد ارش کس نشناسد